चाफेकर नि रानडे यांजवरील फटका - ८
चाफेकर नि रानडे यांजवरील फटका - ८
द्रवीड कोपे दाह होतसे ज्वाला नेत्रांतुनि सुटती ।
लाही झाली दाहि दिशाते 'सूड' अक्षरें हीं अुठतीं ॥ १
करकर चावी अधर, चोळितो करांसि, निश्चल पळ बसला ।
'सूड' शब्द कर्णात गुंगतो, वासुदेव मग स्मित हसला ॥२
बोले, 'मत्ता मशका, दुखवुनि सिंह सुटाया धडपडशी ।
यमनगरीला बदली करितो अचल जलद चल तव पडशी ॥ ३
चिरुन तुझ्या देहास करिन शतखंड पुन्हाही विखंड हा ।
दंडम रेड्या डंवचळलासी, गड्या, व्याघ्र त्वा प्रचंड हा ॥ ४
सत्यदेश-हितकर्ता जो का, चोरा, छळिलें त्या थोरा ।
अधम कृतघ्ना, लाच खाअुनी जाहलासि मम भाग खरा' ॥५
श्रीचाफेकर तसे रानडे मित्र परस्पर ते होते ।
द्रविड-होम-निश्चया ठरवुनी उभय जाहले मग होते ॥ ६
अधम-शांति-सिद्ध्यर्थ बांधिले धाडस कंकण शुद्ध सदा ।
स्नेहबांधवप्रेमा क्रत्विज् चपल असिलता दर्भ तदा ॥ ७
कोप-हुताशन भडाड भडके द्रवीड पूर्णाहुति पडे ।
झालें अवभूथस्नान रुधिरजलि घोर प्रतिज्ञासिद्धि घडे ॥ ८
