मनाचे श्लोक ७१-८०

जयाचेनि नामे महा दोष जाती ।
जयाचेनि नामे गती पाविजेती ॥

जयाचेनि नामें घडे पुण्यठेवा ।
प्रभाते मनी राम चिंतीत जावा ॥७१॥

न वेचे कदा ग्रंथिचे अर्थ कांही ।
मुखे नाम उच्चारिता कष्ट नाही ॥

महा घोर संसार शत्रु जिणावा ।
प्रभाते मनी राम चिंतीत जावा ॥७२॥

देहेदंडणेचे महादु:ख आहे ।
महादु:ख ते नाम घेता न राहे ॥

सदाशीव चिंतीतसे देवदेवा ।
प्रभाते मनी राम चिंतीत जावा ॥७३॥

बहूतांपरी संकटे साधनांची ।
व्रते दान उद्यापने ती धनाची ॥

दिनाचा दयाळू मनी आठवावा ।
प्रभाते मनी राम चिंतीत जावा ॥७४॥

समस्तामध्ये सार साचार आहे ।
कळेना तरी सर्व शोधूनि पाहे ॥

जिवा संशयो वाउगा तो त्यजावा ।
प्रभाते मनी राम चिंतीत जावा ॥७५॥

नव्हे कर्म ना धर्म ना योग कांही ।
नव्हे भोग ना त्याग ना सांग पाही ॥

म्हणे दास विश्वास नामीं धरावा ।
प्रभाते मनी राम चिंतीत जावा ॥७६॥

करी काम निष्काम या राघवाचे ।
करी रुप स्वरुप सर्वा जिवाचे ॥

करी छंद निर्द्वंद्व हे गूण गाता ।
हरीकीर्तनी वृत्तिविश्वास होता ॥७७॥

अहो ज्या नरा रामविश्वास नाही।
तया पामरा बाधिजे सर्व कांही ॥

महाराज तो स्वामि कैवल्यदाता ।
वृथा वाहणे देहसंसारचिंता ॥७८॥

मना पावना भावना राघवाची ।
धरी अंतरी सोडि चिंता भवाची ॥

भवाची जिवा मानवा भूलि ठेली ।
नसे वस्तुची धारणा व्यर्थ गेली ॥७९॥

धरा श्रीवरा त्या हरा अंतराते ।
तरा दुस्तरा त्या परा सागराते ॥

सरा वीसरा त्या भरा दुर्भराते ।
करा नीकरा त्या खरा मत्सर